Liście zawierają do 3% olejku, do 12% garbników, gorycze, fenolokwasy, karotenoidy, sterole, flawonoidy.

DZIAŁANIE
Z olejku miętowego wyodrębnia się przez wymrażanie mentol. Drażni on receptory cieplne i obniża wrażliwość włókien czuciowych przewodzących ból. Podany na skórę lub śluzówkę wywołuje uczucie chłodu i miejscowego znieczulenia, które po 15 minutach przechodzi w lekkie pieczenie. Działanie przeciwbólowe i przeciwświądowe zależy od stężenia mentolu w preparacie i od czasu jego działania. Mięta w preparatach na katar (krople, sztyfty, maści) powoduje odczucie przepływu chłodnego powietrza przez nos, nieznacznie obkurczenie śluzówki i krótkotrwałe uczucie zwiększenia drożności nosa.

ZASTOSOWANIE
Wyciągi z liści mięty stosowane są jako lek poprawiający trawienie. Działają rozkurczająco, żółciopędnie, żółciotwórczo. Mięta polecana jest w dolegliwościach układupokarmowego, zwłaszcza przy bólu brzucha, wzdęciach. Ponadto można ją stosować w nieżycie żołądka oraz w syndromie drażliwego jelita. Olejek miętowy stosuje się do inhalacji w łagodzeniu objawów zapalenia zatok, przeziębienia i grypy.